Τάσος Τσατάλης

Ο Σκίμπε το πήγε στα άκρα και δεν είχε στο Ζάγκρεμπ… το άστρο του Ρεχάγκελ

Ο Τάσος Τσατάλης μπαίνει στην κουβέντα περί «κλειστού κλαμπ» στην Εθνική και θυμίζει πως ένα καλό αποτέλεσμα, δεν δικαιώνει όλες τις επιλογές, ακόμη και τις παράλογες.

***Πρώτα απ’ όλα για να είμαστε σοβαροί, δεν έγινε τίποτε φοβερό, ούτε και απροσδόκητο χθες. Μια καλύτερη ομάδα, κέρδισε μια χειρότερη. Δεν περιμέναμε να το διαπιστώσουμε στο συγκεκριμένο ματς, αλλά το ξέραμε από πριν πως η μία ομάδα είναι αισθητά πιο ποιοτική από την άλλη.

***Μια ομάδα που τα δύο κεντρικά της χαφ, ο ένας είναι ο βασικός της Ρεάλ Μαδρίτης και ο άλλος της Μπαρτσελόνα. Στην άλλη παίζει ο Τζιόλης, που δεν είμαι σίγουρος πόσοι ακριβώς συμπατριώτες του γνωρίζουν σε ποια ομάδα παίζει αυτή την περίοδο.

***Περιμέναμε απλά την Εθνική μας πιο σοβαρή, πιο δύσκολη να την καταβάλλεις και μέσα από αυτό, να αυξηθούν οι πιθανότητες για αποτέλεσμα.

***Η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη λόγω των απουσιών, που ήταν κομβικές. Και προφανώς «ανακάτεψαν» και το μυαλό του Σκίμπε.

***Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που η κακή τακτική προετοιμασία μιας ομάδας, το λάθος «διάβασμα» και η λάθος προσαρμογή στο παιχνίδι και τα χαρακτηριστικά του αντιπάλου, «μιλάνε» με τόσο χαρακτηριστικό τρόπο, με το «καλημέρα» στο ματς.

***Απέναντι σε μια ομάδα που πλεονεκτεί σε τόσα καθοριστικά στοιχεία, το όπλο σου μπορεί να είναι μόνο η σωστά μελετημένη τακτική προσέγγιση και η ετοιμότητα των ποδοσφαιριστών να την υπηρετήσουν. Εκεί η Εθνική μας ... πήρε μηδέν κι όλα τα υπόλοιπα απλά ακολούθησαν.

***Χωρίς να υποτιμά βέβαια κανείς την αξία των προσωπικών λαθών, που έπαιξαν επίσης καθοριστικό ρόλο. Μπορεί και να έπαιξαν τελικά τον πιο καθοριστικό, αλλά το γενικότερο πλαίσιο το δημιούργησε η λάθος προσέγγιση.

***Λάθος προσέγγιση και κακό αποτέλεσμα, που δεν αναιρούν την εξαιρετική παρουσία της Εθνικής στα προκριματικά, παρά τις «στραβοτιμονιές» που είχαμε κι εκεί.

***Πάντα υπήρχαν επιλογές του Σκίμπε που σήκωναν συζήτηση και οπωσδήποτε στα ματς στην τελική ευθεία των προκριματικών, δεν βρέθηκε και στα φόρτε του. Από Εσθονία εντός και μετά…

***Τώρα όμως σίγουρα τον άγχωσαν οι απουσίες και τα ανακάτεψε τα πράγματα. Έπαθε λίγο… Χιμένεθ στην Τρίπολη.

***Όσον αφορά τις επιλογές στα πρόσωπα, να πούμε δυο κουβέντες, πάντα με δεδομένο πως αυτοί που δεν παίζουν, είναι… οι καλύτεροι.

***Με αφορμή τον Ρεχάγκελ που παρόλη την κριτική για τις επιλογές του πέτυχε το θαύμα των θαυμάτων, έχουμε δεχτεί γενικώς εδώ την λογική του «κλειστού κλαμπ», που ασπάζεται και ο Σκίμπε.

***Σε τέτοιο βαθμό, που καταλογίστηκε στον Ρανιέρι πως αυτή την λογική ... την έσπασε και γι΄ αυτό κατέρρευσε η Εθνική στα προκριματικά του Euro 2016.

***Προσωπικά δεν συμφώνησα ποτέ αυτό. Τα περί «κλειστού κλαμπ» τα θεωρούσα πάντα μια ανοησία.

***Που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ουσία της ύπαρξης των εθνικών ομάδων. Και αγνοεί βάναυσα, την σημασία του πιο σημαντικού κινήτρου που έχει κάθε ποδοσφαιριστής. Αυτό που σου δίνει η προοπτική να αντιπροσωπεύσεις την χώρα σου και ειδικά σε υψηλό ανταγωνιστικό επίπεδο.

***Ειδικά για τον Ρεχάγκελ, το ότι πέτυχε το θαύμα των θαυμάτων, δεν σημαίνει πως ήταν όλες οι επιλογές του σωστές και υπεράνω συζήτησης.

***Δεν είναι σωστό, δεν μπορεί να είναι ποτέ σωστό, το να μην έχει στην ομάδα του 2004 έναν Έλληνα ποδοσφαιριστή που την σεζόν εκείνη έπαιξε βασικός στον τελικό του Champions League.

***Δεν μπορεί να είναι κορυφαίος στην Γαλλία και στην Ευρώπη ο Ζήκος και να μη παίζει στην εθνική ομάδα της χώρας του. Αυτό είναι παράλογο και κανένα αποτέλεσμα δεν μπορεί να ανατρέψει το παράλογο αυτής της επιλογής.

***Δεν μπορείς να πεις πως ο Ρεχάγκελ είχε δίκιο σε κάτι παράλογο, επειδή πέτυχε τελικά ένα από τα τρία τέσσερα μεγαλύτερα επιτεύγματα ομάδας στην παγκόσμια ιστορία του ποδοσφαίρου. Μπορείς να πεις πως παρόλο που είχε κάποιες τέτοιες επιλογές απόλυτα λάθος και πάλι έκανε το θαύμα του. Και φυσικά πως αυτούς που επέλεξε, αποδείχθηκε μαέστρος στο να τους διαχειριστεί και να τους κατευθύνει.

***Τι είναι οι εθνικές ομάδες; Ο «καθρέφτης» του ποδοσφαίρου κάθε χώρας. Αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα τις λέμε. Και στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα, παίζουν αυτοί που είναι οι καλύτεροι που έχει να παρουσιάσει το ποδόσφαιρο της κάθε χώρας, ανά περίοδο.

***Το περιθώριο των επιλογών μάλιστα είναι τόσο μεγάλο που μπορούν να χωρέσουν αυτοί και κάποιοι άλλοι ακόμη, που ενδέχεται ο εκάστοτε προπονητής να εμπιστεύεται προσωπικά, ανεξάρτητα από την φόρμα τους.

***Ο Σκίμπε το παράκανε με παίκτες χωρίς χρόνο συμμετοχής και δεν είχε το… άστρο του Ρεχάγκελ.

***Και το πράγμα πάει στα άκρα, όταν προτιμάς να μην έχεις καθόλου δεξί μπακ για παράδειγμα, από το να έχεις τον πιο φορμαρισμένο Έλληνα ποδοσφαιριστή σε αυτή τη θέση την συγκεκριμένη περίοδο, που παίζει και στην Ευρώπη. Τον Μπακάκη.

***Για να πούμε ένα παράδειγμα, από τα τρία – τέσσερα χαρακτηριστικά με παίκτες που είτε δεν κάλεσε καθόλου, είτε τους κάλεσε, αλλά δεν τους «έβλεπε».

***Ε, μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, όταν το εξακολουθείς και με την Κροατία, μετά από Βέλγιο και Βοσνία, θα έρθει και το τρεις και η κακή του μέρα.

***Παρόλα αυτά, ας δούμε και την ρεβάνς. Οι Κροάτες δεν είναι ομάδα εμπιστοσύνης, ειδικά όταν η έμφυτη ποδοσφαιρική αλαζονεία τους, είναι ενισχυμένη και με ένα σκορ που θεωρείται εγγύηση. Εγώ πιστεύω θα έχει ενδιαφέρον η ρεβάνς…

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x